© Rootsville.eu

Denis Agenet & Nolapsters (F)
Blues-NOLA
Hnita Jazz Club Heist-op-den-Berg (18-01-2025)

reporter & photo credits: Freddie

info band: Denis Agenet
info club:
Hnita Jazz Club

© Rootsville 2025


Een nieuw jaar en zo gaat het voor de eerste keer in 2025 richting de 'Hnita Hoeve' voor een avond met Denis Agenet & Nolapsters in deze fantastische Jazz Club in Heist-op-den-Berg. Bij deze brengen we uiteraard ook nog de beste wensen over aan bestuur en vrijwilligers van de 'Hnita'. Een jazzclub die ontstond in 1955 en laat ons dat jaar nu juist goed kennen. Op sinterklaas was ons laatst bezoekje alhier met toen een wervelend optreden van de Britse top sensatie 'The Cinelli Brothers'. Sinds de toevoeging van blues concerten sinds 2022 zijn we hier nog nooit zonder voldoening buiten gegaan en dat wil al wel wat zeggen. De 'MC' is als vanouds Jan Ursi en de muziek tijdens het voor- en naspel komt uit New Orleans met als spinner de Karel. Aan de 'PA' staat de Bert en die is uiteraard van goudwaarde hier in de 'Hnita Hoeve', net ook als de vele vrijwilligers.

Denis Agenet & Nolapsters komen uit Frankrijk en brengen een mix van vintage New Orleans blues en soul. Denis Agenet, die zelf regelmatig veel Amerikaanse artiesten in Europa en over de Atlantische Oceaan begeleidde met namen als James Armstrong, Mac Arnold, Tom Holland, Jonn Del Toro Richardson, Wanda Johnson, Jimmy Burn, Nathan James en nog veel meer en zo zullen ze zonder fout de muziekliefhebbers hier vanavond komen te entertainen met zijn muziek. Hijzelf is ook lid van de groep 'Bad Mules' met wie hij in 2016 de 'Franse Blues Challenge' kwam te winnen en ook zo in Memphis belande.

Vanavond laat hij zich begeleiden door zijn band 'Nolapsters' die bestaat naast Denis Agenet vanavond ook nog uit Thomas Aubé (gitaar), Félicien David (sax, zang), Benoît Gaudiche (trompet, zang), Bruno Duyé (piano, orgel, zang) en Igor Pichon (contrabas, zang) en zo belooft het weerom een warme en swingende avond te worden hier in de 'Hnita Hoeve'. In 2023 brachten ze hun album 'Peace of Land' uit met daarop ook 'My First Christmas Alone' en alleen zullen Denis en zijn band zich hier vanavond allerminst voelen.

We de aanwezigen nog niet weten is dat we ons nu moeten schrap zetten voor twee uur wervelende blues, soul en NOLA-toestanden. en zo openen Denis Agenet & Nolapsters hier vanavond met 'It Don't Bother You', meteen ook de openingstrack van het prachtige album 'Peace Of Land'. Met het daaropvolgende 'Reefer Man' worden we meteen meegezogen in de sfeer van de 'Big Easy'. 'That's What I'll Do' is het volgende nummer incluis de shoebiedoedoe van de backing vocals.

Ook uit het 'Peace of Land' album komt het soulvolle 'Earthbound' met het mooie timbre van Thomas zijn prachtig klinkende soulgitaar. 'Chicken Rescue' is dan weer een echt verhaal in een stukje jive dat tot stand kwam tijdens Denis' verblijf in Texas. Met het daaropvolgende 'Cryin' Shame' zijn het de echte blues liefhebbers die op hun wenken worden bediend. Daarna bevinden we ons daadwerkelijk in de 'Second Line' in New Orleans met het aanstekelijke 'Dirty Knave' en zo wordt de 'Lostraat' in Heist-op-den-Berg hier meteen ook een beetje 'Bourbon Street'.

We bevinden ons dus in 'Bourbon Street' en daar hoort dan ook meteen maar een stukje jazz bij met het nummer 'Rub A Dub' en ook met de wervelende piano van Bruno alsof Roeland Byrd AKA Professor Longhair hier een stukje komt meespelen. De sfeer en kwaliteit blijft hier maar cresendo gaan maar je weet het hé, time flies when you're having fun en zo zitten we met het in rock 'n roll gespeende 'My Girl Across Town' al aan het einde van de eerste set en dit zonder het wonder wel te beseffen.

We konden al niet meer wachten om dit moois te gaan hervatten en zo beginnen Denis Agenet & Nolapsters dan er weer aan met het bluesje 'I'm So Blue' 'Little Coquette' is van origine een Jazz instrumentaal nummer uit het NOLA-arsenaal, eentje dat ook Fats Domino reeds in 1958 op zijn repertoire had staan maar algemene bekendheid verwierf in de versie van 'Nat King Cole'. Hier worden we weerom meegevoerd richting New Orleans. Voor het schrijven van 'Winky Meli' was er de muze van een liefdevolle straatdanseres in de city of New Orleans en voor dit nummer kregen de 'Nolapsters' hier de volledige medewerking van de 'Hnita Jazz Singers' hier aanwezig.

NOLA dat betekent ook blazers en 'The Shelter' werd geschreven met de liefde voor diegene die tijdens een tour altijd maar achter moeten blijven. Hierop kunnen we weerom genieten van die prachtige soulgitaar en de fantastische 'Horny Horns'.

Op algemene aanvraag van Igor aan de 'dogbass' krijgen we zelfs nog een laat Kerstmis nummer met 'My First X-mas Alone'. Niet zomaar hoor want laat het nu zijn dat Igor zijn verjaardag net op Kerstmis valt. Spontaan ontstaat er hier van de 'Hnita Jazz Singers' een 'Happy Birthday' aan het adres van Igor. Een nummer waarbij we ook een bruggetje waarnemen richting Rumba grooves.

Ambiance dan terug met het rock 'n roll met geinfiltreerde 'That Old Feeling' dit met een gekend rifje erin verweven. Een algemene oproep van Denis dan voor al de aanwezigen die nog single zijn om de volgende 4.15 minuten dan hier in de 'Hnita' de one and only te vinden op de tonen van 'She's My Fire Girl' en daarmee krijgen we een tearjerker uit het boekje. Good Ol' Swing treed nadien dan weer op de voorgrond met 'Nosey Joe'.

Even Bruno dan terug aan het werk zetten voor een dosis 'boogie woogie' op 'Flip, Flop & Fly', een nummer dat in 1955 al werd opgenomen door niemand minder dan 'Big Joe Turner'. In bluesy stijl nemen Denis Agenet & Nolapsters dan afscheid van deze fantastische 'Hnita Hoeve' en zijn believers met 'I'm The One'.

Uiteraard werden ze hier bedolven onder een waanzinnig dankbaar applaus en konden Denis en de zijne niet anders dan terugkomen voor een paar bisnummers. Met 'Blow My Stack' was er ook weerom een dosis R'n'R met die fantastische blazerssectie. Het absolute sluitstuk was er dan weer 'Mailman On Everest' en hierin zat dan weer een stukje Britse Ska in verscholen.

Wij konden dan weer niet anders dan een diepe buiging maken voor deze klasbakken die ons meer dan twee uur fun and good music brachten en vraag dit maart aan Martine en Patrice van Gevarenwinkel want die zullen hoogstwaarschijnlijk morgenvroeg bij de koffie nog aan het genieten zijn. De Jan die zal wel weer ontnuchterd worden wanneer hij naar de bakker gaat en zo komt te zien dat hij zich niet meer in New Orleans bevindt. Dit was gewoon TOP te noemen!